అర్థం : വ്യക്തിയില് അല്ലെങ്കില് വസ്തുവില് എപ്പോഴും ഏകദേശം ഒരുപോലെ ഉണ്ടാകുന്ന അടിസ്ഥാന അല്ലെങ്കില് പ്രധാന ഗുണം.
ఉదాహరణ :
അവന് സ്വഭാവത്തില് ലജ്ജശീലം ഉണ്ട്.
పర్యాయపదాలు : അഭിരുചി, ഗുണവിശേഷം, ചായ്വ്, ചിത്തവൃത്തി, ചേഷ്ടിതം, ജന്മംപ്രകൃതി, ത്ന്മവ, ധർമ്മം, നിസർഗ്ഗം, പെരുമാറ്റരീതി, പ്രകൃതം, പ്രകൃതി, ഭാവം, മനോഗതി, മനോഭാവം, മനോവികാരം, രീതി, ലക്ഷണം, വിശേഷത, വ്യക്തിവൈശിഷ്ട്യം, വർഗ്ഗലക്ഷണം, ശീലം, സംസിദ്ധി, സഹജഗുണം, സ്വഭാവം, സ്വഭാവികത്വം, സ്വരൂപം, സർഗ്ഗം
ఇతర భాషల్లోకి అనువాదం :
The essential qualities or characteristics by which something is recognized.
It is the nature of fire to burn.అర్థం : പെരുമാറ്റത്തിന്റെ പ്രകൃതിയില് സ്വന്തമായ ഭാവം, സ്വന്തമായ പെരുമാറ്റ രീതി.
ఉదాహరణ :
അവനു ദിവസവും നേരത്തെ എഴുന്നേല്ക്കുന്ന സ്വഭാവം ഉണ്ടു്. വഴക്കുണ്ടാക്കുക എന്നതു അവന്റെ സ്വഭാവമാണു്.
పర్యాయపదాలు : അഭിരുചി, ഗുണവിശേഷം, ചിത്തവൃത്തി, ജന്മ, നിസര്ഗ്ഗം, പെരുമാറ്റം, പ്രകൃതം, പ്രകൃതി, മനോഭാവം, വ്യക്തി വൈശിഷ്ട്യം, ശീലം, സംസിദ്ധി, സര്ഗ്ഗം, സഹജഗുണം, സ്വഭാവഗുണം, സ്വരൂപം