ଅର୍ଥ : ஒன்றில் ஆத்மா மற்றும் பரமாத்மா அல்லது உயிர்கள் அல்லது கடவுள் இருவரும் பேசப்பட்ட உண்மையை அறிந்து கொள்ளும் ஒரு தத்துவவாதியின் கொள்கை
							ଉଦାହରଣ : 
							அவன் இருபொருள் வாதத்தை ஆமோதிப்பவனாக இருக்கிறான்
							
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The doctrine that reality consists of two basic opposing elements, often taken to be mind and matter (or mind and body), or good and evil.
dualism