୧. संज्ञा
								 /  सजीव
								 /  वनस्पति
								
					
				
					
						
							
								ଅର୍ଥ : कुश, दूब आदि की तरह की अकृषित ज़मीन पर उगने वाली एक प्रकार की घास।
						 
						 
					
							ଉଦାହରଣ : 
							बीरन की जड़ का उपयोग औषधि के रूप में होता है।
							
					
							ସମକକ୍ଷ : 
							बीरण, बीरन, वीरण
					
					
						
							ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
							
							
							
							
						
					
					
					
					
							
								
								
									
										
												ஒரு வகை புல்
												வயல்களில் பீரன் முளைத்திருக்கிறது
														
													பீரன் 
											 
								 
							 
						 
					
							
								
								
									
										
												കുശ പുല്ലിന്റെ  ആകൃതിയിലുള്ള ഒരിനം പുല്ല്
												ബീരനിപുല്ലിന്റെ വേര് ഔഷധഗുണമുള്ള താകുന്നു
														
													ബീരനി പുല്ല്