१. संज्ञा
/ जातिवाचक संज्ञा
    संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ प्राकृतिक वस्तु
    संज्ञा
/ निर्जीव
/ स्थान
/ भौतिक स्थान
अर्थ : भूमि का बहुत ऊँचा, ऊबड़-खाबड़ और प्रायः पथरीला प्राकृतिक भाग।
అ
उदाहरण :
हिमालय पर्वत भारत के उत्तर में है।
पर्यायवाची :
अग , अचल , अद्रि , अलम , अवि , अश्म , कंदराकर , गिर , गिरि , घाट , तालिश , तुंग , धातुभृत् , पयोधर , पर्वत , पहाड़ , पारावत , पृथुशेखर , पृथ्वीधर , भूधर , भूमिधर , भूमिभृत , महिधर , वलाहक , वसुधाधर , व्यंगक , व्यंशक , व्यङ्गक , शिखी , शैल , स्थावर
భూమి మీద రాళ్ళతో నిండిన ఎతైన ప్రదేశం
హిమాయపర్వతం భారతదేశానికి ఉత్తర దిక్కులో ఉంది.
అచలం ,
అద్రి ,
అవనీధరం ,
అహర్యం ,
ఇలాధరం ,
ఉర్వీధరం ,
కొండ ,
గిరి ,
గుబ్బలి ,
జీమూతం ,
దుర్గమం ,
ధరం ,
ధరణీధ్రం ,
నేలతాలుపు ,
పర్వతం ,
పుడమితాల్పు ,
భూధరం ,
మల ,
మహీధరం ,
వసుధాధరం ,
శృంగి ,
శైలం
A land mass that projects well above its surroundings. Higher than a hill.
mount ,
mountain